Introduction: Metastatic breast cancer causes high mortality in women. Therefore, the search for effective treatment continues. A suitable radiation dose should be determined to cause only a minimum damage to the surrounding tissue. We aimed to determine if cell culture systems can be used to demonstrate the effects of different radiation doses on breast cancer cells.
Methods: Here, MDA-MB-231 breast cancer cells were used. The antiproliferative effect of different doses of X-rays was measured by the 3-[4,5-dimethylthiazol-2-yl]-2,5-diphenyl-tetrazolium bromide test. A wound healing test was performed to assess the metastatic potential, and flow cytometry analysis was used to evaluate the cell cycle.
Results: It is found that 2 Gy, 4 Gy, and 8 Gy radiation doses were applied to the cells. Cell proliferation was significantly decreased at all doses (p<0.05). However, there was no significant decrease between the different dose groups (p>0.05). The lateral mobilization potential of MDA-MB-231 cells was decreased significantly in radiation applied cells as compared with the control. Cell cycle analyses showed that different doses of radiation delayed the cells in G1 as compared with control cells in the S phase.
Discussion and Conclusion: In the cell culture system, a decrease in proliferation and metastatic potential of breast cancer cells by the application of different doses of radiation is found. Therefore, for effective planning of radiation therapy, additional parameters of radiation should also be assessed via cell culture systems. It has been shown that cell culture systems may be used for dosimetry studies of radiation therapy for breast cancer.

Amaç: Metastatik meme kanseri, kadınlarda yüksek mortaliteye neden olur. Bu nedenle, etkin tedavi arayışları devam etmektedir. Radyoterapide tümöre uygulanacak optimal radyasyon dozu, çevre dokuya mümkün olduğunca en az hasar verecek şekilde belirlenmelidir. Farklı radyasyon dozlarının meme kanseri hücreleri üzerindeki etkilerini göstermek için hücre kültürü sistemlerinin kullanılıp kullanılamayacağını göstermeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmalarımızda, MDA-MB-231 meme kanseri hücreleri kullanıldı. Çalışmamızda radyasyon dozu olarak 2 Gy, 4 Gy ve 8 Gy uygulandı. Farklı dozlarda uygulanan X-ışınlarının, bu hücreler üzerindeki antiproliferatif etkisi MTT testi ile ölçüldü. Metastatik potansiyeli değerlendirmek için yara iyileşme testi yapıldı. Son olarak, hücre döngüsünü değerlendirmek için de akım sitometrisi analizi kullanıldı.
Bulgular: Meme kanseri hücrelerinin proliferasyonu değerlendirildiğinde kontrol grubuna göre anlamlı azalma görüldü (p<0,05). Ancak doza göre değerlendirildiğinde gruplar arasında farklılık bulunmadı (p>0,05). Radyasyon uygulanması, MDA-MB-231 hücrelerinin lateral mobilizasyon potansiyelini kontrol grubuna göre anlamlı olarak azalttı (p<0,05). Hücre döngüsü analizleri farklı dozlarda uygulanan radyasyonun S fazında bulunan kontrol hücrelerine göre daha çok G1 fazında kalmalarına neden olduğu görüldü.
Tartışma: Hücre kültürü sisteminde, meme kanseri hücrelerinin farklı dozlarda uygulanan radyasyonla, proliferatif ve metastatik özelliklerinde azalmaya neden olduğu belirlendi. Ancak, tedavide uygulanan radyasyonun diğer parametrelerinin hücre kültürü yoluyla irdelenmesi için ileri çalışmaların yapılması gerekmektedir.
Sonuç: Meme kanserinin radyasyonla tedavisinde dozimetri araştırmaları için hücre kültür sistemlerinin kullanılabileceği gösterilmiştir.